تکنیک پایه پیکینگ گیتار

به این مقاله از آموزش گیتار لید خوش اومدین. توی این درس در مورد تکنیک های پیکینگ و تکنیک پایه پیکینگ صحبت میکنیم، می خوایم که با یسری نکات پیکینگ کلی شروع کنیم، ضرب های پایین و ضرب های بالا، وقتی اونا رو استاد شدین، میزاریمشون کنار هم تا پیکینگ متناوب انجام بدیم.
توی تکنیک پایه پیکینگ، به عنوان یه نوازنده گیتار یا نوازنده گیتار لید تازه کار توصیه میکنم که با یه پیک متوسط با شکل معمولی شروع کنین. اول حس اون پیک رو درک کنین، بعدش تصمیم بگیرید که اگه خواستین برید به یه پیک دیگه، من خودم پیک ضخیم تر رو دوست دارم. اما خودتون آزمایش کنین ببینید که چی براتون بهتر جواب میده.

توی تکنیک پایه پیکینگ اولین راهنمایی کلی که براتون دارم اینه که ریلکس کنید، من خیلی از نوازنده های تازه کار رو دیدم که تنش بدنشون بالا میره چون خیلی شدیدی روی پیک کردنشون تمرکز میکنن. در هنگام استفاده از تکنیک پایه پیکینگ، اگه حس کردین که بدنتون شروع کرده به درد گرفتن، یه لحظه صبر کنید و دستتون رو تکون بدین تا اون درد از بین بره، ریلکس موندن بهتون کمک میکنه که از صدمه دور بشید و پیکینگ شما رو موثر نگه میداره.
نکته بعدی توی تکنیک پایه پیکینگ این که باید توی ذهنتون نگه دارید اینه که موقع پیک کردن مچتون رو قفل نکنید، از آرنج اجرا کردن می تونه با عث صدمه و اجرای نا مناسب بشه. مطمئن باشین که مچتون رو شل و ریلکس نگه داشتین.
اغلب، می بینم مه نوازنده های گیتار جدید از حرکت های تاب خوردن بزرگ آرنج موقع انجام تکنیک پایه پیکینگ استفاده میکنن، اما با تمرکز کردن روی از مچ پیک کردن، می تونید که حرکاتتون رو کوچک و زیبا نگه دارید. انقدی تار رو پیک کنید که به صدا در بیاد، اینجوری همیشه آماده هستین که یه نُت جدید اجرا کنید.
توی تکنیک پایه پیکینگ، نحوه دست گرفتن گیتار، به سلیقه خودتون مربوطه. با قرار دارن شصتتون روی پیک شروع کنید، و قرار دادن انگشتتون روی پیک، بسته به اینکه چی براتون راحت تره، ممکنه انگشتاتون یه مقدار خم تر یا مستقیم تر بشن، اما تا وقتی که پیک رو خوب گرفته باشین اهمیتی نداره.
زاویه پیکینگ یه بخش دیگه هستش که تکنیکش به خود شخص برمیگرده. بیشتر نوازنده های گیتار پیک رو به سمت پایین میگیرن، بعضیا صاف یا موازی با تار قرارش میدن. با زاویه های مختلف اجرا کنید و ببینید که چی بهتر براتون جواب میده.
الان، بیاین ضرب پایین رو توی تکنیک پایه پیکینگ تمرین کنیم. از تار E بالا شروع کنید و انقدری به پایین فشارش بدین که تار به صدا در بیاد. به تمرین ضرب پایین ادامه بدین، و فراموش نکنید که ضرب پایین رو روی همه تارها تمرین کنید. هر تار کمی حسش متفاوته، و ممکنه روزها، هفته ها، یا ماه ها طول بکشه تا اینجا احساس راحتی کنین.
اینجا توی تکنیک پایه پیکینگ باید اشاره هم کنم که وقتی ضرب های پایین خودتون رو تمرین میکنین، باید بفهمین که به کجای تار می خواین ضربه بزنین. من دستام رو نزدیک به پل نگه میدارم واینجور میشه که نزدیک به پیکاپ میانی به تار ضربه میزنم.
به عنان بخشی از درس های گیتار، نیاز دارید که ضرب های بالا رو تمرین کنید، مچتون رو شل نگه دارید و یادتون باشه که حرکاتتون رو کوچک و موثر نگه دارید، انقدری روی تارها بکشید که یه صدا بوجود بیاد، احتمالا احساس راحتی کردن با ضرب بالا، به تمرین بیشتری نسبت به ضرب پایین نیاز داره ، و عیبی نداره، فقط مطمئن بشید که روی همه تارها اجرا میکنید.
وقتی توی تکنیک پایه پیکینگ، هم با ضرب پایین و هم با ضرب بالا احساس راحتی کردین، اونوقت وقتشه که جفتشون رو توی تکنیکی که بهش میگن پیکینگ متناوب ترکیب کنید. به این معنیه که تمام مسیر از الگوی ” بالا پایین بالا پایین بالا پایین ” پیروی میکنین. اینجاست که اون حرکات کوچک موثر مهم میشن. دوباره میگم، پیکنگ متناوب رو روی همه تارها تمرین کنید چون هر تار حس متفاوتی داره.
توی تکنیک پایه پیکینگ با مترونوم تمرین کردنِ این مهارت ها کمکتون میکنه که پیشرفت کنین و ساعت درونی شما رو توسعه میده. اگه که مترونوم ندارین، کلی سایت و اپلیکیشن مجانی هست که می تونین مثل روی گوش بریزید و ازشون استفاده کنید. مترونوم رو روی سرعت بالا تنظیم نکنین. بجای سرعت اولین هدفتون باید این باشه که تمیز و برابر نگهشون دارید. سرعت خوب از 70 ضرب در دقیقه شروع میشه.
این نوع تمرین می تونه سخت باشه. اما ارزشش رو داره. تمرینات اینجوری سطح شما رو از یه نوازنده گیتار متوسط میاره اونجا که مردم بخاطر زمانبندی و مهارت متوجهتون بشن. من هنوزم همیشه زمان بندیم رو تمرین میکنم تا این مهارت رو آماده نگهش دارم.
همه این نکاتی که بهتون گفتم رو موقع تمرین به یاد داشته باشین، و زمانی که میریم سرقت بقیه درس های این مجموعه یادتون باشن.